| Yamaha Superweekend 2005 |
 |
 |
| datum & openingstijden |
| |||||||||||||
| lokatie | Experience-Island 't Blauwe Meer Baan achter de plakken 1 5175 NP Loon op Zand tel. 0416-363931 | |||||||||||||
| bijzonderheden | Bij dit Yamaha evenement horen natuurlijk ook de Yamaha merkenclubs. Als Yamaha Diversion Club Nederland kun je ons er dan ook vinden, met een stand in het "motorclubhuis". De normale toegangsprijs bedraagt
Ter ere van de 50ste verjaardag van Yamaha organiseert Yamaha Nederland "Het Yamaha Superweekend" van vrijdag 20 t/m zondag 22 mei. Dit buitengebeuren wordt gehouden op 't Blauwe Meer in Loon op Zand. De toegangsprijs bedraagt Als je komt, neem motorkleding, zwemkleding en een handdoek mee. Als je die spullen even niet nodig hebt kun je ze bij ons even achterlaten. Alweer een voordeel dat jouw club er weer staat. Maar wat kan je er eigenlijk doen? Wil je rijden? Wil je varen? Kom je met je gezin? Wil je kijken? Yamaha producten Hou je van survival? | |||||||||||||
| stand bemanning |
| |||||||||||||
| internet | http://www.yamaha-motor.nl/superweekend | |||||||||||||
| webcam |  | |||||||||||||
| toegangsprijs |
| |||||||||||||
| aanrijroute | Vanuit Waalwijk • N261 ri Tilburg • na Efteling hotel 1e VKL  (afslag De Moer)• meteen  de ventweg op• op de KRS  • 1e afslag (Baan Achter de Plakken)Vanuit Tilburg • A261 ri Waalwijk • A261 g.o.i. N261 • bij afslag De Moer • meteen de ventweg op• op de KRS • 1e afslag (Baan Achter de Plakken) | |||||||||||||
| verslag | Super Yamaha Weekend door Steven Arbon, 12 jaar Ik ben afgelopen zondag naar het Super Yamaha weekend geweest, dat was erg leuk. Eerst met mijn moeder achterop de motor ernaar toe, toen we aankwamen was het met de motor een heel gedoe om te parkeren,erg druk! Daarna gingen we naar de tent van de ydcn club wat drinken. Toen gingen we naar de boten, eerst ging ik in een langzamer bootje en mocht toen sturen, toen ik terug kwam kon ik gelijk over stappen in de snelste boot dat was super leuk. Ik heb ook nog een heleboel andere dingen gedaan, zoals mini motor en quot gereden, op een hele grote banaan (8 persoons) achter een waterscouter, kano gevaren. Er was ook nog een luchtkussen met water en klimwand. Als ik nog wat meer tijd had gehad, kon ik ook nog op de hoge kabelbaan, maar dat ging niet meer, je moet dan goed gezekerd worden. Ik vond het leuk dat er ook veel voor kinderen was. Als het volgend jaar weer is, ga ik zeker weer mee!! Steven | |||||||||||||
| verslag | Verslag Super Weekend door Willem Zilverschoon, Haaksbergen Diversionisten, Vandaag een vreselijk leuke dag gehad in Loon op Zand. Het begon vreselijk vroeg: om 6 uur 's morgens liepen bij mij en mijn drie zonen de wekkers af en kwam het spul traag op gang. Zo rond kwart over zeven, half acht vertrek uit Haaksbergen naar Loon op Zand via een route (kortste tijd) van "Truus". Net voor negen uur kwamen we tegelijk met Yvonne Croes aan op het Blauwe Meer, het recreatiepark waar Yamaha het Superweekend georganiseerd had. In de tent zaten Emiel Nierop en Frans de Kruif al te wachten met koffie voor de bezoekers, dus eerst maar eens een bakkie. De jongens waren meteen al verdwenen om te zien of ze al konden rijden op een quad, Rhino, brommer (nog geen rijbewijs) of varen met een jetski of waterscooter. Ik heb ze de hele dag bijna niet meer gezien en als ik ze al zag dan hadden ze een grijns op het hoofd waar de oren bij in de weg zaten. Omdat het nog niet zo druk was bij de motoren heb ik daar eerst een paar ritjes gemaakt. Op advies van Emiel de volgorde netjes opgebouwd (hij had zelf al de vrijdag bijna alle motoren gereden). Je hoefde je daar niet in te schrijven zoals bij de andere onderdelen. Aangeven op welke motor je wilde rijden, rijbewijs ruilen voor de sleutel en achter een voorrijder de weg op. Daarbij werd de maximum snelheid aardig in de gaten gehouden, maar er waren ook voorrijders bij, die een redelijk vlotte rechterhand hadden. Maar als de voorrijder zelf op een 125cc crossbrommer reed, dan kan ik me voorstellen, dat als je net die R1 wilt uitproberen je door je handschoenen heen je nagels opvreet van ergernis. Maar goed, de eerste rit op een TDM. Wat reageert dat fel op het gas. Een kleine beweging is al genoeg om over het stuur te duiken of heftig van quitte te gaan. Nu weet ik ook wel, dat dat een eigenschap van twee-cylinders is, maar zo heftig had ik dat niet verwacht. Sorry TDM-ers, maar dit is geen motor voor mij. Vervolgens een Fazer 1000. Daar kan ik wat mee. Sodemieters, dat rijdt fijn: lekker rustig toeren tot zo'n 6000 rpm en vanaf 7000 toeren gaan als de brandweer. Loopt als een naaimachientje. Nadeel: ketting verder hele fijne machine voor een redelijke prijs. FJR1300, valt daar nog iets aan toe te voegen? Opstappen en wegrijden. Nu had dat ding, waar ik op kon rijden Hyperpro vering voor en achter, dus in hoeverre dat de wegligging beïnvloedt kan ik niet zeggen, maar het reed voortreffelijk. Voor mij een R1 met een vent erop, die er ook wel zin in had dus maar eens gezien of die bij te houden was. Nou dat viel niet tegen. Die R1 mag`dan wel veel meer pk's hebben, maar de FJR heeft veel meer koppel. Het eerste zegt iets over topsnelheid en dat was op die binnenweggetjes rond Loon op Zand niet zo bar interessant, maar koppel zegt iets over trekkracht en het veel hogere koppel van de FJR compenseert een heel eind het hogere gewicht t.o.v. de R1. In de bochten en acceleratie tot zo'n 140 kmh ontliepen we elkaar in elk geval niet veel (tot verbazing van de R1 rijder). Ik vind het nog steeds spijtig, dat toen ik mijn Pan kocht de FJR nog geen ABS had. Als ik nu de keus had, was er enkele twijfel mogelijk. Koppel, daar gaat het kennelijk om. Daar heeft de MT01 bergen van in huis (blok). 150Nm! Toeren maken is het ding vreemd: bij 5500 rpm grijpt de toerenbegrenzer in.Het lijkt daarin meer op een diesel dan een motorfiets. Er stond op de beurs in Den Bosch een motorfiets met een turbodiesel als blok, maar dat was een sportfiets. Die had vergelijkbare of zelfs nog wat hogere specificaties als de MT01. Rijden op een MT01 is een verhaal apart. 1600 cc en tweecylinder levert dus heel veel vibratie op. Ik kreeg het advies van één van de voorrijders om geen gas te geven terwijl de motor op de jiffy stond met mij ernaast: de motor kon op die manier makkelijk omvallen. In de emails van leden van de club las ik regelmatig klachten over slapende handen door trillingen van de Div. DE MT01 trilt zo hard, dat er weinig is dat niet gaat tintelen. Ik heb zo'n tien minuten, een kwartier op die motor gereden en heb op het laatst even gestaan omdat mijn "zakie" zo vreemd tintelde. Niet zo verwonderlijk, wanneer je bedenkt, dat er een cylinderinhoud per cylinder is ter grootte van een fles Kouwe Thee. Dat wil wel klappen uitdelen. Maar dat koppel! Vanaf stationair tot zo'n 5000 rpm moet je het stuur stevig vasthouden om er niet als een vlag achteraan te hangen. Hele lange versnellingen: 70-80 kmh in één, 130 in twee sneller durfde ik niet. Ik denk niet, dat de MT01 een erg hoge top heeft, maar er zijn, denk ik, weinig motorvoertuigen die die acceleratie bijhouden. Het is gewoon lompe brute kracht, maar wel erg leuk. Van een R1 verwacht je zulke prestatie maar niet van een tweecylinder motorblok Harley-style. Of ik ooit aanschaf zou overwegen durf ik niet te zeggen. Het is leuk voor de korte afstand, om van terras naar terras te bulderen. Ik reed achter zo'n motor aan met Acropovitch uitlaten en dat hoor je niet alleen, dat voel je ook. Na dit kostelijk vermaak op twee wielen kwam ik er achter, dat ik starttijden had moeten reserveren voor alle overige onderdelen. Die waren dus volgeboekt. Maar niet getreurd, het weer was goed, de zon scheen opperbest en het gezelschap van Yvonne, Emiel, Frans en later nog Ilona aangevuld met een enkel clublid dat nog eens binnenviel in de tent was uiterst plezierig. De inhoud van de nieuw aangeschafte electrische koelbox kon regelmatig geïnspecteerd worden. Verder heb ik nog wat rondjes gelopen op het terrein om foto's te maken van mijn zonen, die wel voor van alles ingeschreven hadden. Toen ik om half vijf eens bij ons Martijntje ging kijken om te zien hoe hij het er met de jetski vanaf bracht bleek er toch nog een plaats vrij te zijn door een noshow. Dus razendsnel een wetsuit en zwemvest aangetrokken om de instructies aan te horen. Kwam erop neer, dat je gewoon flink gas moest geven, omdat die dingen van nature instabiel zijn. Erop klimmen was ook een truc apart: gas geven en wanneer je door de snelheid voldoende draagvermogen uit je achter de ski hangende benen had erin klimmen en gas blijven geven. Het is een beetje als fietsen: ga je te langzaam dan val je om. Na een paar rondjes had ik het wel gezien. Het water was voor mij te koud en na een paar keer in het water gelegen te hebben (ik gaf soms te weinig gas, omdat de bediening van het gas met de wijswinger gebeurt en niet met een draaihandvat als op de brommer) heb ik mijn pogingen toch maar gestaakt. Een erg leuke ervaring, die ik in het warme zuiden nog wel eens wil herhalen. Al met al was het toch nog zes uur half zeven geworden en konden we geheel tevreden de terugweg aanvaarden. Binnen een minuut of tien waren de heren onder zijl en werden in de buurt van Apeldoorn weer wakker. Er kon wel weer wat gegeten worden. Kortom een welbestede dag met van alles wat Yamaha te bieden had, zelfs muziek, want in de tent naast de clubtent werd muziek gemaakt op keyboards door een één of andere BN-er van onder andere de muziek van Bassie en Adriaan. Lees ik toch te weinig dé tijdschriften, want ik heb hem niet herkend. Groet, Willem Zilverschoon | |||||||||||||
| verslag | Yamaha Super Weekend door Emiel Nierop Yamaha Super Weekend. ’s Morgens om 7.30 uur loopt de wekker af. Tijd om de spullen in te laden en “het blauwe meer” op te zoeken. Gelukkig ben ik in de auto uitgerust met een “routemiep” , zodat het geen probleem mag zijn. Na Tilburg moet ik de afslag “De Moer” hebben. Jammer dan, afgesloten wegens werkzaamheden. Dan maar langs de andere kant. “Nu keren” klinkt het door de luidsprekers, terwijl dat toch echt niet door De Earing gezongen wordt in hun nummer “Going to the Run” . “Bij de volgende straat keren” klinkt het weer. Oh, da’s waar ook, de routemiep is de weg kwijt. Dan maar zonder en proberen het zelf te vinden. Gelukkig zie ik een bord met “Yamaha Super Weekend”, dus dat gaat lukken. En jawel om half tien staan we voor de ingang van het terrein waar het allemaal gaat gebeuren. Via de zij ingang mogen we het terrein op om de auto uit te laden, als we maar beloven dat we hem daarna op het parkeer terrein neer zetten. Op het terrein staan 7 afgesloten pagode tenten, welke is nu van ons? FF gluren in alle tenten en die van ons is vlug gevonden. Voorkant open maken en uitladen maar. Daarna het koffie apparaat aansluiten en lekker in het net doorgebroken zonnetje wachten op de dingen die komen gaan. Om 5 over tien staat Jeroen Termaat al bij de tent. Helaas de koffie is nog niet klaar. Of Kim er al is????? Nee, die zal wel over een kwartiertje ofzo aan komen waaien. De organisatie is nog druk bezig met alle voer- en vaartuigen uit de diverse schuren te halen en klaar te zetten voor gebruik. Dan om twaalf uur wordt door de luidsprekers de stem van “Sander Janson” (van camping life) roepen dat we “door Yamaha Nederland hartelijk welkom worden geheten op het Yamaha Super Weekend, en dat we op van alles en nog wat kunnen proef rijden/varen.”. Nou dat proefrijden laten we ons geen twee keer zeggen. Kim en ik doen ons motorpak aan en gaan ons inschrijven om een ritje te maken. Het is gelukkig niet zo druk dus er is keus genoeg. Ook hoeven we niet in de rij te staan maar we kunnen gelijk opstappen. Kim neemt een MT-01 en ik stap op de XJR1300. Al snel rijden we illegale snelheden, dus ik ben blij dat er niet is genoteerd op welke motor ik rij. Als ik de kans krijg om op de snelheidsmeter te kijken, blijkt dat ik 140 km/u rij. Ik snap nu wat ze bedoelen met lange armen. Wat ben ik blij dat er een kuip op onze Div zit. Na nog een bocht zit het ritje erop. We rijden terug het terrein op en moeten de motoren weer inleveren. Het voordeel van niet zo’n grote drukte is dat je vrij snel ” zeg maar meteen” weer achteraan kunt sluiten voor de volgende ronde. Ditmaal valt de keus op een FZ6, een naakte Fazer voor de leken onder ons. Wederom worden mijn armen een stukje uitgerekt. De snelheid ligt weer lekker op het niveau waarop eigenlijk de staatskas gespekt hoort te worden. De organisatie heeft een mooie route uitgezet, lekker veel bochten op een relatief kort rondje, 15 km en je bent weer terug op het vertrekpunt. Nog eens proberen om een bonnetje te krijgen. Yes, weer gelukt. Ditmaal wordt het een TDM 900, eindelijk een motor met iets van bescherming, kunnen mijn armen ff tot rust komen. Weer een tweecilinder, dus opletten met het toerental. Het rondje wordt al bekender dus het sturen gaat steeds makkelijker. De armen zijn weer wat uitgerust, dus voor een laatste rondje voor vandaag, zoek ik een Wild Star uit. Als de groep gaat rijden kom ik er achter dat schakelen op deze fiets toch ff wat anders gaat. Tenen en hakken moet ik erbij halen om te wisselen van versnelling. Eenmaal met de tenen tikken en hij staat een versnelling lager, eenmaal met de voeten stampen op het grotere pedaal en je zit een versnelling hoger. Als ik dit eenmaal door heb gaat ook deze fiets best vooruit. Ook het sturen is niet echt slecht, alleen moet ik na de TDM ff wennen aan de super lage zit. Bij de scherpere bochten lijkt het wel of ik het asfalt kan ruiken, zo dicht bij komt het langs mijn vizier. Na deze ronde geef ik de “uitlaat”pijp aan Maarten voor vandaag en ga weer terug naar onze tent. Daar ben ik blij mijn pak weer uit te kunnen doen, en na het nuttigen van een powerdrink uit de clubvoorraad ben ik weer helemaal klaar voor de “klanten” die hier langs zouden moeten komen. Helaas is het nog niet echt druk, maar mede dankzij de Yamaha klavieren, uit een van de tenten naast ons, klinken er zo af en toe leuke muziekjes over de weide waar we staan. Het zonnetje laat ons nog steeds niet in de steek en het uitzicht over het Blauwe meer is best leuk. De Yamaha jetski’s en buitenboord motoren houden menigeen aan het spelevaren. Al mag je met de speedboten alleen als passagier mee. Aan ieder feestje komt een eind. Ook aan deze eerste dag van dit Yamaha feestje. Rond 19.00 uur krijgen we het bericht dat de organisatie er voor vandaag mee gaat stoppen. Als we eindelijk thuis zijn blijkt dat we precies op tijd zijn voor de laatste uitzending van het seizoen van “Blik op de weg”, voor kenners de motor special. Dus ook nu kunnen we nog even genieten van mooie en minder mooie beelden van motorrijdend Nederland. Op tijd naar bed want morgen staat er weer een lange dag motor plezier voor de deur. Zaterdag 08.00 uur weer gaat de wekker vroeger dan ik zou willen. Gelukkig zijn we in Tilburg blijven slapen dus we hoeven niet al te vroeg uit de veren. Vlug een douche pakken, een broodje eten en dan weer op weg naar het blauwe water ( ik begin me af te vragen of dat blauw slaat op de kleur van het water of die van de verzamelde uitlaatgassen) De motoren voor het proefrijden blinken ons tegemoet als we de toegangshekken door lopen. Lijkt het maar zo, of hebben ze een poetsbeurt gehad vannacht? De eerste gegadigden staan alweer klaar om een proefrit te maken. Ook bij de speedboten en de jetski’s staan ze al in de rij. Ook het zonnetje doet zijn best om er weer een mooie dag van te maken. De Yamaha klavieren beginnen deze morgen met een deuntje van de Shadows.(Die zijn toch van Honda?) Na een tijdje durft zelfs Yvonne het aan om haar muzikale kunsten te vertonen op een van de Yamaha’s. Met alleen haar rechterhand speelt ze een aardig stukje muziek, totdat we zien dat de promotor van Yamaha op een tweede keyboard voor aanvulling van de muziek probeert de verrichtingen van Yvonne te volgen. Samen krijgen ze het voor elkaar om een mooi stukje muziek te produceren. Het wordt langzaam aan gezellig druk, maar niet zo druk dat ik niet meer met een Yamaha kan gaan spelen. Eerst ga ik proberen om met een quad te rijden. Helaas is dit al volgeboekt tot het eind van vandaag. Dan maar weer een gewone motor uitproberen. Ik doe mijn motor pak aan en ga samen met Frans (dK) in de rij staan om een ritje te maken. De wacht rij voor de MT01 is inmiddels opgelopen tot meer dan 1,5 uur dus ik neem voor vandaag maar genoegen met een Fazer 1000. Frans krijgt een TDM 900 mee. Het rondje gaat hetzelfde als gisteren alleen andersom. Da’s ff wennen. Maar ook met de “dikke” 1000 gaat het weer als de brandweer. Lekker met een ruitje, wind vol op de borst, maar zonder het lange armen gevoel. Het is weer een lekker rondje, al blijft het te kort om een goede indruk te krijgen van de motor. Vooral als je eerst ff wilt wennen aan de motor, want het gaat van meet af aan volgas. Tenminste voor de voorrijder, die rijdt op een XT125. Ik laat de Fazer regelmatig ff wat afzakken om daarna het gas vol open te kunnen trekken, zodat ik nog een klein beetje het idee krijg van wat er allemaal mogelijk is met zoveel pk’s aan boord. Morgen nog maar een keer proberen om met de MT01 te rijden, maar dan moet ik meteen om 10.00 uur in gaan schrijven. ’s Middags nog met Yvonne bij de mini bike’s een poging gedaan, maar daar zijn we te groot voor. Op de terugweg naar de tent gevraagd naar de wachttijd voor de MT01 of R serie. De rij is opgelost dus je kunt meteen opstappen. Oké, vlug het pak weer aan en inschrijven maar. Als eerste krijg ik een dieprode R1 mee. Maar het lijkt niet mee te zitten. Hoe sneller de motor waar ik op rijd, hoe langzamer de voorrijder de route gaat rijden. Ik kom niet verder dan de tweede versnelling en dat is best jammer, als je eindelijk het klapstuk van Yamaha onder je kont voelt. Dan maar weer de techniek van de Fazer 1000 toepassen. Af laten zakken en daarna het gas open draaien. Ik weet nu ook wat ze bedoelen met R1 Remmen. Of je een anker uit gooit, grandioos wat een vertraging. De laatste op mijn verlanglijstje is de MT-01 en daar is hij dan. Het is een kruising tussen een V Max en een Buell. Lekker ruig en wat een koppel: tegen de tijd dat mijn vertrouwde 900 begint te leven grijpt hier de toerenbegrenzer al in. Bij 5000 toeren gaat het rode gebied in en trillen, dat is gewoon niet normaal. Gelukkig gaat het nu weer wat sneller en dus blijkt dat je best een stukkie kan sturen met zo’n MT. Maar dan gaat het fout: de voorrijder van zonet is nu als laatste man aangesloten en als we onderweg ergens stoppen ( keurig netjes heel langzaam) zit hij niet op te letten, maar kijkt hij in het weiland rechts van ons. Hij ziet ons dus niet stoppen en parkeert zijn Majesty 400 zo in de zijkant van mijn MT. Ik had hier niet op gerekend en lig dus met een splinter nieuwe fiets tegen het asfalt. Gevolg een voetsteun voor altijd verwijderd van de rest van de MT en hier en daar wat krassen. Gelukkig is het bijna aan het eind van de route en kan ik de reis af maken. Wel lastig trouwens zonder steun voor mijn rechter voet. Ik doe het maar rustig aan en gebruik alleen mijn voorrem. Terug gekomen op het terrein blijkt dat de motoren allemaal een donor codicil hebben ingevuld, zodat de MT uit de showtent er zondag zonder voetsteun bij staat. Als ik terugkom bij onze tent is het alweer tijd om op te ruimen. Morgen nog één dag om te genieten en dan is het over. Ik heb geleerd van de afgelopen dagen. Meteen na aankomst ga ik naar de inschrijving voor de quad’s. Omdat ik alleen ben en het dus niet belangrijk vind met wie ik in de arena mag verschijnen, is er “al” om 11.30 uur een plaatsje voor mij. Na een kleine instructie en een proef rondje mogen we ons uitleven. Het spoor is al aardig uitgeslepen zodat er hard gewerkt moet worden om de quad in de goede richting te houden en toch nog een beetje comfort te hebben. Als ik terug kom bij onze tent, begint het al gezellig druk te worden. Ik ga samen met Ilona lunchen in de VIP tent, want die moet zo gaan werken. Daarna gaan Kim en Lida. Op verzoek van de organisatie ga ik daarna een uurtje helpen bij het inschrijven voor de proefritten met de diverse motoren. Ook vandaag lopen de wachttijden voor de populaire modellen weer aardig op. Sommige mensen hebben daar geen zin in en vragen dus welke modellen er direct beschikbaar zijn. Als ik dan snel zeg :”de T Max”, zijn er een aantal die denken dat ik de V Max bedoel. Als ze daar eenmaal achter zijn wachten ze toch liever op een ander model. Het is hard werken in de inschrijftent, maar ook best gezellig. Slechts een enkeling is niet blij als hij/zij te horen krijgt dat er toch echt een echt rijbewijs moet worden ingeleverd. Of dat dan een Duits of zelfs een Filippijns rijbewijs is maakt niet uit. Rond 17.00uur gaat de inschrijving dicht. De lijst is zo lang dat er tot sluitingstijd door gereden moet worden. Ik word hartelijk bedankt voor de hulp en ga weer terug naar de YDCN tent waar het nog steeds gezellig druk is. Dan klinkt het door de luidsprekers:”het Yamaha Super Weekend is ten einde. U wordt allen bedankt voor het komen en tot volgend jaar”. Met die woorden wil ook ik een eind maken aan mijn verhaal, want ik moet komen helpen met opruimen van ons onderkomen van de laatste drie dagen. Oh ja nog een paar woorden gericht aan de organisatie:”YAMAHA hartstikke bedankt voor dit SUPER Weekend. Het was echt SUUUUUUUPER. Emiel Nierop |
Je kan ons op het terrein vinden in een pagodetent met een oppervlakte van 5 x 5 meter met een houten vloer en stroom. We gaan het inrichten als een tijdelijk clubgebouw. Dat wordt even improviseren ,want zoiets hebben we nog nooit eerder gedaan. Het is erg kort dag om dat allemaal te regelen, maar dat maakt het ook weer spannend. Op alle dagen zijn er clubartikelen te koop en kan je zoals vanouds op ons rekenen voor een bak echte expresso koffie.
Kim Kodde 
--- 
--- 
GRATIS met YDCN Clubpas |  | |
| Last update 26-May-2005 | ||